Bu proje, göçmenlerin ev-yapımı aktivitelerini ve özellikle gıda tüketim ve pişirme pratiklerinin nasıl değiştiğini ve bu pratiklerin sosyal entegrasyonlarındaki dahiliyetini, Suriyeli kadınlarla yapılan derinlemesine nitelikli araştırmalar ile anlamaya çalışır.
Bu araştırma projesi, 1001- Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Projelerini Destekleme Programı kapsamında, Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK) tarafından desteklenmektedir. (Proje no: 122K209)
Bir mülteci olarak güç ve kuvvetten yoksun olduğunuz için, yaptığınız her şeyle zekanızı göstermek istiyorsunuz. Kimsenin senin hakkında kötü konuşmasına izin vermek istemiyorsun. Yani benim de gücüm yok ama güçlü olmak istiyorum, bu yüzden yemek yapmayı öğrendim.”
Küçüklüğümden beri annemden yaprak sarmayı ve en sevdiğim yemek olan muluhiyyeyi pişirmeyi öğrendim. Bizim için bu yemekler, size söylediğim gibi, bayram gibi özel günlerde ya da örneğin bize bir misafir geldiğinde hazırlanan yemeklerdi.
Muluhiyye yemeği ile duygusal bir ilişkim var çünkü bizim kültürümüzde özel bir yemek. Buraya 2013 yılında ilk geldiğimizde muluhiyye bile bulunmuyordu. Bassam Amca'ya Suriye'den muluhiyye getirmesini söylediğimizi hatırlıyorum. Bir kez savaşa rağmen geldi ve bize bir kilo muluhiyye yaprağı getirdi.
Benim hiç akrabam yok burada. Ama eşimin ailesini davet ediyorum. Tepsi, pirinç pilavı, cacık, salata, tavuk gibi yemekler yapıyorum. Suriye’deyken aile yemeklerimizde çok fazla mangal yapardık. İçli köfte, şişbörek, bulgur pilavı gibi şeyler yapıyorduk. Aile yemeklerinde; herkes annenesin el tadını özler, özlüyorum yani bu arada 10 seneden fazla oldu annemi görmüyorum bir genç olarak bıraktım geldim şu an yaşlanmış.
Ev hanımının her zaman alternatifleri olmalı, özellikle de ev hanımı olmak istiyorsa. Ben [restoranlardan] hazır yemek yemem. Birincisi tasarruf etmek; ikincisi kızım ya da çocuklarım için bir şey yaptığımda evde yapıyorum. Nasıl yapılacağını biliyorum.
